Երեկա ես խոսում էի ինքս ինձ հետ և փորձում էի հասկանալ։ Կենտրոնացիր սիրո վրա, ասում է, խաղաղության ճանապարհը գնում է փշերի և թփերի միջով։ Ճառագայթը թափանցում է սիրտդ։ Կովը կանչում է իր մորը։ Տունը փայփլում է, եղանակը բացում է իր բոլոր գույները։ Երազանքների մեջից տեսնում եմ քեզ, որպես իդեալական սիրտը ում ցանկացնում եմ մոտենալ։ Բայց այդ սիրտը ԻՄ սիրտն է։ Քո ներթափանցումը պետք է լինի իմ սրտի մեջ և իմ ներթափանցումը պետք է լինի իմ սրտի մեջ։