Նույնացած եմ մամայի հետ ու իրա տառապանքի։ Մամայի հայելին եմ։ Մամայի տագնապների ու պապայի անհասանելիության։ Տագնապող քար եմ։ Տագնապող քարի հայելին եմ։

Ուշադրության կարճ ընթացքը։ Կենտրոնանալ չկարողանալու կարողությունը։ Մարդ էլ քար լինի ու չկարողանա կենտրոնանալ։ Ամեն ինչ կարող եմ անել, միայն թե խուսափեմ։

Խուսափեմ իմ խնդիրներից։ Չկրկնեմ հինը։ Չկրկնեմ նորը։ Մտքերս վազում են, ուշադրությունս ավելի ու ավելի է կարճանում։ Բայց ես բավարար ուժ ունեմ ամեն ինչ հետ բերելու։ Ես հավատում եմ, որ ամեն ինչ կորած չէ։ Որ օրը կարող է մթնում։ Որ հիմա քնելու ժամն է։

Բայց միտքս սրբագույն արարածն է։ Կենտրոնացումը բողոքարկման ձև է։ Ես պատսպարվում եմ խոսքերով, ցավը հաստատում եմ։ Ցավը սիրում եմ։

Այս կյանքում ճանապարհը այն է ինչ կա։ Կյանքը բարդ է։ Ցավը ամենուր է։ Բայց պետք է ապրել։